سال گذشته بود که آمازون از طرح انقلابي خود براي تحويل بسته هاي پستي با پهباد ها ( ربات هاي پرنده ) پرده برداشت.ظاهرا اين شرکت هزينه زيادي را براي انجام اين طرح در نظر گرفته است.اما امروز ويديويي در وب منتشر شده که يک رستوران کوچک در شهر بمبئي هندوستان در حال تحويل سفارشات مشتريان خود با پهباد ها است !

گزارش ها از شهر مومبای (بمبئی) در هند حاکی از تحقیقات پلیس آن شهر در مورد استفاده یک رستوران از هواپیمای بدون سرنشین برای تحویل پیتزا به مشتریان است.

طبق گزارش "اکونومیک تایمز" ، روزنامه انگلیسی زبان چاپ هند، پیتزافروشی فرانسسکو می گوید که با موفقیت توانسته از یک هواپیمای کوچک چهار ملخه بدون سرنشین، برای تحویل پیتزا به یک مشتری استفاده کند که در آسمانخراشی ساکن بوده است. این محل در فاصله حدود یک و نیم کیلومتری رستوران قرار داشته و هواپیما با استفاده از کنترل از راه دور هدایت می شده است.

شهر مومبای به خاطر داشتن ترافیک سنگین مشهور است، به همین دلیل، این رستوران می گوید که استفاده از هواپیمای بدون سرنشین روشی است بدون آلودگی محیط زیست که موجب صرفه جویی در وقت هم می شود.

در ویدیویی که این رستوران منتشر کرده ، استفاده از هواپیما برای تحویل پیتزا نشان داده می شود.

   دانلود ویدیو

پلیس مومبای می گوید در حال تحقیق از مقامات هوانوردی کشوری در مورد کسب مجوز استفاده از هواپیما توسط این رستوارن است.

یک از مسئولان مرکز کنترل ترافیک هوایی گفته است که "طبق روال معمول، برای پرواز هر جسم پرنده ای، باید مجوز اخذ شود".

یکی از فرماندهان پلیس محلی هم به خبرگزاری پی تی آی هند گفته است: "ما نسبت به اشیاء پرنده در آسمان که با کنترل از راه دور هدایت می شوند، بسیار حساس هستیم."

شبکه آی بی ان از قول برخی منابع گزارش کرده که نیروهای امنیتی هند به احتمال وقوع حملات تروریستی با استفاده از پاراگلایدر یا هواپیمای بدون سرنشین حساسیت زیادی دارند. یک منبع هم به روزنامه اکونومیک تایمز گفته است که ارتفاع پرواز هواپیمای بدون سرنشین مورد بحث بیش از ۱۳۰ متر نیست و اختلالی در ترافیک هوایی ایجاد نمی کند. ضمنا این جسم پرنده هیچوقت از محدوده کنترل فرد هدایت کننده آن خارج نمی شود.

سال گذشته، شرکت آمازون گفت مشغول آزمایش امکان تحویل بسته های پستی توسط هواپیماهای بدون سرنشین است ولی ارائه این خدمات پنج سال طول خواهد کشید !

از آیفون ۶ تاکنون چندین و چند نمونه ساختگی (Dummy) در نقاط مختلف دنیا مشاهده شده و عکس های آنها در سرتاسر اینترنت پخش است. اگر چه نمی توان صحت این نمونه های ساختگی را تایید کرد، لااقل می شود امیدوار بود محصول نهایی ظاهری جلایافته تر داشته باشد و ترکیب آلومینیم و نوارهای پلاستیکی، جذاب تر به نظر برسد.

مدت ها است آن را از پشت شیشه ویترین مغازه زیر نظر گرفته ای، قیمت اش را پرسیده ای، بارها در اینترنت جستجو کرده ای تا هیچ اطلاعاتی در موردش از نگاهت پنهان نماند، و بالاخره در یک روز تصمیم می گیری بی دغدغه با پس انداز چند ماهه، دلبند دیجیتالت را بخری! این اتفاقی است که برای بسیاری از ما رخ می دهد؛ زمانی که جعبه کالای تازه خریداری شده دیجیتال را باز می کنیم برق شادی در چشم مان موج می زند غافل از اینکه همزمان داریم سطل زباله ای را پر می کنیم که اکنون حجم آن به میلیون ها تن رسیده.

آیا تا به حال فکر کرده اید وقتی یک تلفن، تبلت، لپ تاپ یا هر نوع محصول الکترونیکی قدیمی را دور می اندازید چه اتفاقی برای آن می افتد؟ برخی شرکت ها همچون اپل برنامه هایی برای بازیافت زباله های الکترونیک دارند، اما متاسفانه بسیاری از شرکت ها اهمیت چندانی به این موضوع نمی دهند. این کم توجهی در نهایت دنیا را با تولید انباشتی از زباله الکترونیکی در طبیعت مواجه می کند.

اِستپ (StEP) تشکیلاتی بین المللی است که در زمینه کاهش و راهکارهای صحیح دور انداختن زباله الکترونیک فعالیت می کند و محققان آن مدت ها است حجم زباله الکترونیکی تولید شده توسط کشورهای توسعه یافته جهان را زیر نظر گرفته اند و به نتایجی رسیده اند که ماحصل آن را در تصویر زیر می توان مشاهده کرد:

به اعتقاد این نهاد زباله الکترونیکی تنها وسایل دور انداخته شده ای همچون تلفن هوشمند، رایانه و تلویزیون به حساب نمی آید؛ در واقع لوازم کوچک و بزرگ آشپزخانه از جمله مایکروویو و ماشین لباس شویی در کنار وسایلی همچون دوربین دیجیتال، پرینتر و روتر های شبکه نیز در زمره زباله های الکترونیک قرار می گیرند. غیر از این وسایل، دورریز محصولاتی نظیر لامپ، برخی ابزار و یراق الکترونیکی، اسباب بازی های برقی، تجهیزات ورزشی و حتی برخی وسایل پزشکی هم به عنوان زباله الکترونیکی طبقه بندی می شود.

با پر شدن گورستان های دفن زباله در جهان توسط ضایعات الکترونیکی، بی شک بحرانی زیست محیطی در انتظار کره زمین است؛ بحرانی که متاسفانه تا به حال از سوی کشورهای توسعه یافته به هیچ وجه جدی گرفته نشده. ایالات متحده آمریکا با تولید ۹٫۴ میلیون تن زباله الکترونیکی در سال ۲۰۱۲ سردمدار این بحران است. چنین آماری نشان می دهد که این کشور با سرانه ۲۹٫۸ کیلوگرم دورریز الکترونیکی در سال، بزرگترین مصرف کننده وسایل الکترونیکی در جهان نیز به حساب می آید.

در مقطعی از سال گذشته مایکروسافت نامه ای از جانب FBI دریافت کرد که در آن درخواستی برای ارائه اطلاعات مشتریان تجاری اش وجود داشت. در نامه نوشته شده بود که “اطلاعات مربوطه را به ما بدهید، بدون اینکه مشتریان از انجام چنین کاری با خبر شوند.” مشکل اینجا بود که چنین کاری ناقض قوانین مایکروسافت بود و عملا حریم شخصی کاربران را به خطر می انداخت. برای همین با واکنش مدیران مربوطه مواجه شد.

این ماجرا می توانست همانند بسیاری از جاسوسی های سازمان های اطلاعاتی امریکا و اتفاقات رومزه مخفی بماند. اما امروز برد اسمیت (Brad Smith)، یکی از مشاوران مایکروسافت، پرده از این درخواست غیرمنطقی FBI برداشت. آقای اسمیت در رابطه با این ماجرا می گوید: “ما به این جمع بندی رسیدیم که انجام چنین کاری غیر قانونی است و آزادی بیان را نقض می کند. قانون کشور حکم می کند که وقتی دولت درخواست اطلاعات کاربران تجاری را می کند، به خود کاربر اطلاع دهیم.”

انجام این کار کوچک، یک قدم بزرگ از طرف مایکروسافت برای حفاظت از اطلاعات کاربران بود و اهمیت حریم شخصی کاربران برای مدیران شرکت را نشان داد. جاسوسی از اطلاعات کاربران در سال های اخیر بسیار رواج یافته و در ماه دسامبر سال گذشته نیز مایکروسافت با سازمان اطلاعا مرکزی امریکا (NSA) مشکلاتی داشت. آقای اسمیت در سخنرانی خود در دانشگاه واشنگتن، درباره تمهیدات شرکتش گفت: “مایکروسافت با افزایش امنیت اطلاعات کاربران، سعی دارد خطر هک شدن و لو رفتن اطلاعات -به غیر از درخواست های دولتی و قانونی- را به حداقل برساند.”

اگرچه شفافیت بیشتر از جانب شرکت ها می تواند تا حدی خیال کاربران را راحت کند، اما نباید از این مسئله غافل شد که بخش بزرگی از جاسوسی های سازمان های اطلاعاتی امریکا، با استفاده از رخنه های امنیتی و بدون اطلاع شرکت های IT صورت می گیرد و از این رو، امنیت کامل معنایی ندارد.